Türk dilleri üzerine uzmanlaşmış Ermeni asıllı Türk dilbilimci Agop Dilâçar, Ermeni bir ailede dünyaya geldi.
Dilâçar, 1915 senesinde Robert Koleji’nden mezun oldu.
I. Dünya Savaşı’nda Kafkasya Cephesi’nde yedek subay olarak görev alan Dilâçar, savaştan sonra Beyrut’ta bir Ermeni okulunun müdürlüğünü yaptı.
Beyrut’ta Ermenice yayımlanan ilk gazete olan Luys’un (լույս; Türkçe: Işık) genel yayın yönetmenliğini yaptı.
Eşi Meline ile birlikte gittiği Sofya’da Eski Türkçe ve Eski Uygur Türkçesi dersleri veren Dilâçar, ilk kitabını da burada yayımladı.
22 Eylül 1932’de Dolmabahçe Sarayı’nda, Mustafa Kemal Atatürk’ün başkanlığında yapılan I. Türk Dil Konferansı’na İstepan Gurdikyan ve Kevork Simkeşyan ile birlikte dil uzmanı olarak davet edildi.
1934 yılında kabul edilen Soyadı Kanunu’na dek kullandığı Martanyan soyadının yerine, Atatürk’ün önerdiği “Dilâçar” soyadını kullandı.
Türk Tarih Tezi ve Güneş Dil Teorisi çalışmalarıyla, Türklerin ve Türkçenin kökenlerinin bulunması amacıyla yapılan çalışmalara katıldı.
1936 ve 1951 seneleri arasında Ankara Üniversitesinde dil-tarih ve Türkoloji dersleri verdi ve Türkçe üzerine çalışmalar yaptı.
1942 ve 1960 seneleri arasında Türk Ansiklopedisi’nin hazırlanması çalışmalarında başdanışmanlık yaptı.
Türk Dil Kurumu’ndaki görevini ve dil çalışmalarını ölümüne kadar sürdürdü.
1979 yılında yaşamını yitirdi.