Giovanni Papini (1881-1956) İtalyan yazar, gazeteci, edebiyat eleştirmeni ve şairdi.
İtalya’nın Floransa kentinde doğdu ve Floransa Üniversitesi’nde okudu.
Kariyerine gazeteci ve edebiyat eleştirmeni olarak başladı ve İtalya’da “La Nazione” ve “Il Leonardo” da dahil olmak üzere çeşitli gazete ve dergilerde yazdı.
1908’de hicivli denemelerden oluşan ve dönemin kültürel ve siyasi seçkinlerini eleştiren ilk kitabı “Il Libro Nero”yu (Kara Kitap) yayımladı.
Bu kitap, onu İtalya’daki edebiyat sahnesinde önemli bir figür haline getirdi.
1913’te açık sözlülüğü ve tartışmalı içeriği nedeniyle bir skandala yol açan otobiyografik romanı “Un Uomo Finito”yu (Bitmiş Bir Adam) yayımladı.
1920’lerde ve 1930’larda Papini, ruhani ve dini temalarla giderek daha fazla ilgilenmeye başladı ve bir ruhani arayıcı olarak deneyimleri hakkında yazmaya başladı.
Ayrıca İtalya’nın kültürel ve politik yaşamında önde gelen bir figür haline geldi ve Fütürist hareket ve İtalyan Faşist Partisi ile ilişkilendirildi.
Daha sonra faşist rejimden koptu ve 2. Dünya Savaşı’ndan sonra eski siyasi inançlarından uzaklaştı. Papini, 1956’daki ölümüne kadar yazmaya ve yayınlamaya devam etti.
Şiirden romana, denemeden anıya kadar geniş bir yelpazede eserler yazdı.
20. yüzyılın en önemli İtalyan yazarlarından biri olarak kabul ediliyor ve eserleri İtalya’da geniş çapta okunmaya ve incelenmeye devam ediyor.
