İl merkezi 3 beldeden ve 49 köyden oluşmaktadır. Iğdır merkez ilçe nüfusu 2020 ADNKS sayımı itibarıyla 96.887 olup, köy ve belde nüfüslarıyla birlikte 142.559’dur.
İl merkezi son yıllarda Tuzluca ilçesinden küçük bir göç almıştır.
Nüfusun yaklaşık %25’i tarım, %23’ü hayvancılık, % 33’ü ticaret ve sanayi ve %19’u da diğer sektörlerde çalışmaktadır.
Önemli bir kültür kavşağında bulunan Iğdır, Ermenistan ile de komşudur.
Türkiye’nin Ermenistan ile sınırını belirleyen Aras Nehri, Arpaçay ile birleştikten sonra Iğdır sınırları boyunca akar.
MÖ 5000-4000 yıllarında bugünkü Azerbaycan Sürmeli Çukuru ve Doğu Anadolu’da yerleşen Hurrilerden sonra; Mittaniler, Hititler, Asurlular, Kimmerler, Medler, Persler, Sümerliler ve Subailer gibi kavimlerin gelerek
bölgeye yerleştiği bilinmektedir.
224 yılına kadar Urartular’la sık sık el değiştirerek Arsaklılar’ın egemenliğinde kalan bölgelerdeki Roma halkları da Arsaklılar’ın egemenliğini kabul etti.
Selçuklu Hanedanı, 1048 yılındaki Pasinler Savaşı’ndan sonra Iğdır ve çevresine yerleşmeye başladılar.
Alparslan’ın 1071’de Bizans İmparatorluğu ile yaptığı Malazgirt Savaşı’nın ardından, Iğdır ve çevresi Selçuklu egemenliğine girmiştir.
Iğdır ve çevresi 1747 yılında Aras boylarında kurulan hanlıklardan en güçlüsü olan Revan Hanlığı’nın sınırları
içindeydi.
Bu hanlığın döneminde Iğdır çevresindeki insanların refahı arttı. Yazın tarım ve hayvancılıkta gelişen bölge, kışın özellikle sosyal hayatta gelişme gösterdi.
19. yüzyılın başlarında yayılımcı bir politika izleyen Rusya, 1826 yılından başlayarak Revan, Iğdır ve Nahçıvan’da egemenlik kuran Revan Hanlığı’yla şiddetli çarpışmalara girdi ve güçlü Rus ordusu karşısında direnemeyen hanlığın son hâkimi Hüseyin Ali Han, 1 Ekim 1827’de Revan Kalesi’ni, 22 Şubat 1828’de ise tüm hanlığı Ruslara teslim etti.
1905 yılında Rusya’da çıkan ayaklanma, Çar II. Nikolay’ı meşrutiyet yönetimini ilan ettirmek zorunda bıraktı.
Meclise Iğdır çevresinden 2 milletvekili (Ali Ekber Tufan ve Ali Mirza Bey) gitti.
1914 yılında I. Dünya Savaşı başladığında Enver Paşa’nın 100.000 kişilik bir orduyla yola çıksa da Sarıkamış Faciası sebebiyle herhangi bir ilerleme kaydedilememiştir.
Ermenistan, 17 Kasım 1920’de Kâzım Karabekir’in öne sürdüğü barış şartlarını kabul etmiş ve bunun üzerine 22 Kasım 1920’de Gümrü’de barış görüşmelerine başlanmıştır.
2 Aralık 1920’de Gümrü Antlaşması imzalanarak Iğdır ve çevresi Türklere verilmiştir.
Antlaşmanın imzalanmasından bir gün sonra Ermenistan, Kızıl Ordu’nun denetimine girince burada bir Sovyet Hükûmeti kurulduğu için bu antlaşma onaylanamadı.
Bu yüzden Sovyet Rusya ile TBMM Hükûmeti arasında 16 Mart 1921’de imzalanan Moskova Antlaşması ve Kars Antlaşması’yla Iğdır Türk Devletine verildi.
Eskiden kervan yolları üzerinde önemli bir durak olan Iğdır şehrinde, ekonomi büyük ölçüde tarıma dayalıdır.
Aras Nehri’nin suladığı ova, Doğu Anadolu Bölgesi’ndeki en önemli bitkisel üretim alanlarından biridir.
Iğdır bahçeden bahçeye geçiş yapan evleri ile ünlüdür.
Bu bahçelerde kayısı ve elma ağaçları vardır.
Bölge tarım için elverişli olup şeker pancarı, pamuk, karpuz, domates gibi çeşitli meyve ve sebzeler yetiştirilmektedir.
Canlı hayvan ticaretine yönelik olarak çok sayıda koyun yetiştirilir.
Bu yüzden koyunculuk birinci, sığırcılık ikinci plandadır.
Koyun sürüleri, yazın yaylalardaki sulak çayırlara çıkarılarak otlatılır.
Bölgede sığır besiciliği de yapılmaktadır.
Hayvanlardan sağılan sütlerin değerlendirildiği mandıralarda tereyağı ve kaşar peyniri üretilir.
Aşiretleri vermeden önce bir şeyi belirtmekte yarar var.
Iğdır’ın her ilçesinde her aşiret bulunmakta.
Biz sadece o ilçede nüfusu daha çok olan aşiretlere yer verdik.
Eksik yada yanlış olan bilgileri bize bernamegeh@gmail.com adresi ile bildirebilirsiniz.
IĞDIR AŞİRETLERİ LİSTESİ
IĞDIR MERKEZ AŞİRETLERİ
-Redkî
-Azerî
-Sıpkî
-Bırukî
-Mısırkî
-Gelturî
-Giskî (Sakî)
-Êlya (Êlî)
-Azerî
-Motî
-Kando
-Pınaşî
-Şêx
-Êlî
-Sorî
-Dılxêrî
-Hozeşemê (Sakî)
-Gêloyî
-Qereçolî
-Mamedkî
-Celalî
-Pınaşî
-Sakî (Mamedkî)
-Musuka
-Omki
IĞDIR TUZLUCA AŞİRETLERİ
-Redkî
-Mısırkî (Cunki)
-Şahkurdî
-Celalî
-Azerî
-Gelturî
-Sorî
-Motî
-Omkî
-Cunkî
-Êliya
-Mamedkî
-Gêloyî
-Giskî (Sakî),
-Baoya (Cemaldinî)
-Peyale (Sakî)
-Şemkî
-Sorî
-Xelkî
-Elemıhoyî
-Keskoyî
-Gevozî
-Cemaldinî
IĞDIR ARALIK AŞİRETLERİ
-Redki
-Xelkî
-Keleşkî
-Evloya (Xelkî)
-Redkî
-Şêxbızınî
-Dılxêrî
-Sipkî
-Motî
-Gelturî
-Giski (Sakî)
-Gêloyî
-Azizî
-Banokî
-Azerî
-Qızbaşoxlî
-Motî
-Gıskî
IĞDIR KARAKOYUNLU AŞİRETLERİ
-Redki
-Bırukî
-Seyid
-Gelturî
-Kırkırî
-Gêloyî
-Azerî
Bernamegeh Türkçe
UYARI: Yazıların izinsiz kopyalanması ve Web Sitelerinde yayınlanması kesinlikle yasaktır. Hakkınızda yasal işlemlerin başlatılabileceğini lütfen unutmayın!
