İtalyan Rönesans hümanist yazarı, sanatçısı, mimarı, şairi, rahip, dilbilimci, filozof ve kriptograft Leon Battista Alberti, 14 Şubat 1406 tarihinde Cenova’da dünyaya geldi.
Leon Battista Alberti’nin annesi Bianca Fieschi’ydi.
Babası Benedetto Alberti, kendi şehrinden sürgün edilmiş, fakat 1428 yılında geri dönmesine izin verilmiş zengin bir Floransalıydı.
Alberti, Padua’da yatılı okula gönderildi. Daha sonra Bologna’da hukuk okudu.
Bir süre Floransa’da yaşadı, daha sonra 1431 yılında Roma’ya gitti, burada kutsal emirler aldı ve papalık mahkemesinin hizmetine girdi.
Bu zaman zarfında, mimariye olan ilgisini perçinleyen ve tasarladığı binaların formunu güçlü bir şekilde etkileyen antik kalıntıları inceledi.
Alberti pek çok açıdan yetenekliydi. Uzun boylu ve güçlü olmasının yanında, en vahşi atı sürerek bir insanın kafasının üzerinden atlayabilecek kadar yetenekli bir atletti.
Çocukluk yıllarında bir yazar olarak öne çıktı ve yirmi yaşına geldiğinde, Klasik edebiyatın gerçek bir parçası olarak başarıyla kabul edilen bir oyun kaleme almıştı.
1435 yılında 15. yüzyılın başlarında Floransa’da filizlenen resim sanatından ilham alarak Della pittura isimli ilk büyük kitabının temellerini atmaya başladı.
Bu çalışmada resmin doğasını analiz ederek, perspektif, kompozisyon ve renk öğelerini araştırdı.
1438 yılında mimariye olan ilgisi arttı, bu alandaki çalışmalarının ağırlığını çoğaltmaya karar verdi.
Leonello’nun babasının atlı bir heykelini desteklemek için küçük bir zafer takı inşa ettiği Ferrara’lı Marchese Leonello d’Este tarafından teşvik edildi.
1447 yılında Alberti, Papa V. Nicholas’ın mimari danışmanı oldu ve Vatikan’da çeşitli projelerde yer aldı.
İlk büyük mimari komisyonu 1446 yılında Floransa’daki Rucellai Sarayı’nın cephesi içindi.
Bunu 1450 yılında Sigismondo Malatesta’dan Rimini’deki Gotik San Francesco kilisesini Tempio Malatestiano bir anıt şapele dönüştürmek için bir komisyon takip etti.
Floransa’da, Dominik kilisesi Santa Maria Novella’nın cephenin üst kısımlarını tasarladı ve iki süslü işlemeli parşömen ile orta nef ve alt koridorlar arasında ünlü bir köprü kurdu.
Dört yüz yıl boyunca kilise mimarlarının izleyeceği bir görsel sorunu çözerek emsal teşkil etti.
1452 yılında Vitruvius’un çalışmalarını temel alarak ve Roma’nın arkeolojik kalıntılarından etkilenerek mimarlık üzerine bir inceleme olan De re aedificatoria’yı tamamladı.
Çalışma 1485 yılına kadar yayınlanmadı.
Bunu 1464 yılında heykeli incelediği daha az etkili çalışması De statua takip etti.
Alberti’nin bilinen tek heykeli, bazen Pisanello’ya atfedilen bir otoportre madalyonudur.
Şimdi polimatlar olarak tanımlananların doğasını özetledi.
Johannes Trithemius ile paylaştığı bir iddia olan Batı kriptografisinin kurucusu olarak kabul edilmektedir.
James Beck’in gözlemlediği gibi, sık sık yalnızca bir mimar olarak nitelendirilmesine rağmen, “Leon Battista’nın ‘alanlarından’ birini diğerlerinden bir şekilde işlevsel olarak bağımsız ve kendi kendine yeterli olarak ayırmanın, Alberti’nin güzel sanatlar konusundaki geniş ve kapsamlı keşiflerini karakterize etme çabalarına hiçbir faydası yoktur.”
Alberti daha çok bir sanatçı olarak tanınmasına rağmen, aynı zamanda birçok türden bir matematikçiydi ve on beşinci yüzyılda bu alanda büyük ilerlemeler kaydetti.
Tasarladığı en önemli iki bina, her ikisi de Mantua’da bulunan San Sebastiano (1460) ve Sant’Andrea (1472) kiliseleridir.
Alberti’nin yaşamı Giorgio Vasari’nin Lives of the Most Excellent Ressamlar, Heykeltıraşlar ve Mimarlar kitabında anlatılmıştır.
Leon Battista Alberti’nin eserleri:
- Mimari:
- De re aedificatoria (Mimari Üzerine), 1452
- Descriptio urbis Romae (Roma Şehrinin Tanımı), 1455
- Ten Books on Architecture (On Mimari Kitabı), 1485
- Sanat:
- Della pittura (Resim Üzerine), 1435
- De statua (Heykel Üzerine), 1464
- Edebiyat:
- De iciarchia (İmparatorluk Yönetimi Üzerine), 1452
- De familia (Aile Üzerine), 1441
- Intercenales (Yemek Arasında), 1430
- Hecatommichia (Yüz Savaşçı), 1440
- Felsefe:
- De iciarchia (İmparatorluk Yönetimi Üzerine), 1452
- De familia (Aile Üzerine), 1441
- Intercenales (Yemek Arasında), 1430
- Hecatommichia (Yüz Savaşçı), 1440
Alberti, Rönesans’ın en önemli düşünürlerinden biridir.
Eserleri, Rönesans sanatını ve mimarisini şekillendirmede önemli bir rol oynamıştır. Ayrıca, mimari teorisi ve sanat teorisi üzerine yazdığı eserleri, günümüzde de önemini korumaktadır.