Türk folklorcusu, Türk halk müziği sanatçısı ve derleyicisi Muzaffer Sarısözen, 1899 yılında Sivas’ta dünyaya geldi.
Asıl ismi Muzaffereddin Mazhar olup soyadı kanunundan önce Muzaffereddin, Muzaffer Sözen gibi isimleri kullanmıştır.
Babası Nakşibendî şeyhi Hüseyin Hüsnü Efendi, annesi de Zeliha Hanım’dır.
Muzaffer Sarısözen, doğduğu yerde öğrenim gördü.
Bir süre ilkokul öğretmenliği yaptı. Sivas ili hesabına İstanbul Konservatuvarı’na gönderildi.
İki sene burada okuduktan sonra Sivas’a döndü.
Öğretmen okulu ve lisede müzik öğretmenliği yaptı.
Sarısözen, derleme gezileri sırasında merakıyla topladığı bağlama, cura, ney, çifte kaval, kemençe, kaval, tulum, davul, zurna, tef, darbuka gibi birçok halk sazından koleksiyon oluşturmuştur.
Neriman Altındağ’la 1951 senesinde hayatını birleştirdi.
Bu evlilikten 1952 senesinde oğlu Memil Sarısözen dünyaya geldi.
1962 yılında yaşadığı prostat sebebiyle ameliyat oldu fakat ameliyat sonrası rahatsızlanması sebebiyle 4 Ocak 1963 tarihinde hayatını kaybetti.
1930 senesinde Milli Eğitim Müdürü olan Ahmet Kutsi Tecer ile tanıştı ve Tecer’in 1930 yılında “Halk Şairlerini Koruma Derneği”ni kurmasına vesile oldu.
İlk Halk Şairleri Bayramı 1930 yılında yapıldı ve Aşık Veysel bu etkinlikler vesilesiyle ortaya çıkarıldı.
1936 senesinde Ankara’ya çağrılarak Ankara Devlet Konservatuvarı’nın kuruluş günlerinde planlanan derleme gezilerini gerçekleştirecek heyet üyeleri arasında bulundu.
Bu sırada Mustafa Kemal Atatürk’ün emriyle Mûsiki Muallim Mektebi’nden iki sınıf alınıp Ankara Devlet Konservatuvarı’nın kuruluşu gerçekleştirildi.
1938 yılında Ankara Devlet Konservatuvarı Folklor arşivi şefliği görevine getirildi.
Konservatuvarın bünyesindeki müzik arşivinin başına getirilmiş olsa bile tayini hemen yapılmayan Sarısözen, Sivas’tan başlatılan ilk derleme gezilerini gerçekleştirecek heyete derleyici sıfatıyla dahil edildi.
Türk müziği tarihinde Ankara Devlet Konservatuvarı Derleme Gezileri olarak anılan ve 1937 ve 1953 seneleri arasında sürdürülen bu faaliyet, cumhuriyet döneminde yapılan ikinci ve en büyük organizasyondur.
Türkiye’nin birçok yöresinde, Mahmut Ragıp Gazimihal, Ahmet Adnan Saygun, Ulvi Cemal Erkin, Halil Bedii Yönetken, Nurullah Taşkıran ve Rıza Yetişen’den oluşan derleme ekibiyle birlikte on binlerce türkü ve öykü derledi ve bunlar notaya alınarak TRT arşivlerine geçirildi.
Ankara Radyosu’nda “Yurttan Sesler” programını yönetti.
Makaleleri ve çeşitli dergilerde çıkan notalı halk türküleri derlemeleri bulunmaktadır.
Ölümü sonrası Kültür Bakanlığı tarafından “Muzaffer Sarısözen ( Hayatı, Eserleri ve Çalışmaları )” adında bir eser hazırlanmıştır.
PTT ise Muzaffer Sarısözen’in resmini 100.000’lik pullarına koymuştur.
1937 ve 1957 yılları arasındaki Türkiye’nin farklı illerine haftalar veya aylar süren, toplamda 18 tane büyük derleme gezileri düzenlemiştir.
Derlediği eserler ve oyun havaları arasında “İzmir’in Kavakları”, “Bülbülüm Altın Kafeste”, “Gesi Bağları”, “Çayda Çıra”, “Bulut Gelir Seher İle”, “İnce Giyerim İnce”, “Misket”, “Çayır Çimen Geze Geze”, “Kolbastı”, “Allı Turnam”, “Burçak Tarlası”, “Bir Of Çeksem Karşıki Dağlar Yıkılır”, “İhtiyatlar Silah Çatmış Yolun Üstüne”, “Kekliğimin Kafesi”, “Yabandan Gel (Kostak Yörü)”, “Iğdırın Al Alması”, “Suya Düştü Gülümüz”, “Süpürgesi Yoncadan”, “Bülbül Havalanmış”, “Keklik İdim Vurdular”, “Süt İçtim Dilim Yandı” gibi farklı yörelerin türküleri, bozlakları, karşılamaları, ağıtları, Pir Sultan Abdal’dan, Karacaoğlan’dan türküler, ve oyun havaları yer almaktadır.
Ortak derlemelerle birlikte derlediği ve derlenmesine ön ayak olduğu 10 bin kadar eser vardır.
