Yazar, şâir, mütefekkir Ömer Ferit Kam, 10 Ocak 1864 tarihinde İstanbul’un Beylerbeyi semtinde dünyaya geldi.
Özellikle klasik Türk ve Fars edebiyatı inceleme ve şerhleri ile tanınmıştır.
II. Abdülhamid’in hekimbaşı Ahmed Muhtar Paşa ile Fatma Fıtnat Hanım’ın oğludur.
Baba tarafı Çankırı asıllı olan Ferit Kam’ın annesi, Âtıf Efendi Kütüphanesi’nin bânisi Defterdar Âtıf Mustafa Efendi’nin torununun kızıdır.
Beylerbeyi’nde başladığı ilk tahsilini özel hocalardan Arapça, Fransızca ve Farsça öğrenerek geliştirdi.
1880 yılında babasının yönlendirmesiyle Mekteb-i Mülkiyye’ye girdiyse de, burayı bırakarak 1882 yılında Mekteb-i Hukuk’a kayıt yaptırdı.
Babasının vefât etmesi üzerine, okulu bırakmak zorunda kaldı.
Ancak özel lisan derslerini bırakmadı.
1887 yılında Hariciye Nezareti Tercüme Odası’nda memuriyete başladı.
Ertesi sene sınavla Fransızca öğretmeni olarak Beylerbeyi Rüşdiyesi’ne geçti.
1889 yılında Fatma Rukiye Hanım’la hayatını birleştirdi.
1905 yılında Müderris Mustafa Âsım Efendi’nin Fatih Camii’ndeki derslerini takip ederek icazetnâme aldı.
1908 yılında Sırat-ı Müstakim’i çıkaranlar arasında yer aldı ve burada yazılar yazdı, kitaplarını tefrika etti.
Mehmet Âkif, Fatin Gökmen, Tâhir’ül Mevlevî, İsmail Sâib Sencer, Babanzade Ahmed Naim, İsmail Hakkı İzmirli ve Süleyman Nazif gibi münevverlerle bir arada oldu.
1914 senesinde Darü’l-Fünûn Edebiyat Fakültesi Türk edebiyatı müderrisi olarak burada âsar-ı edebiye tedkikatı derslerini okuttu.
1917 yılında Süleymaniye Medresesi’nde felsefe-i umumiyye tarihi müderrisi oldu.
1918 yılında darü’l hikmeti’l- İslâmiye âzâlığına getirildi.
1919 yılında Darü’l-Fünûn Edebiyat Fakültesi şerh-i mütûn müderrisliğine tayin olundu.
Buradaki dersleriyle Türk ve şark edebiyatlarına ait edebî metinleri, özellikle de şiirleri şerhetme tarzında bugün de devam eden yeni bir çığır açtı.
Millî Mücadele’nin ardından bir süre açıkta kaldıktan sonra, Ankara’’da Şeriye ve Evkaf Vekaleti (Diyanet ve Vakıflar Bakanlığı) bünyesindeki Telifat ve Tedkikat-ı İslamiye Heyeti üyesi oldu.
1924 yılında Şeriye ve Evkaf Vekaleti lağvedilince İstanbul’a döndü ve Darü’l-Fünûn’da İran edebiyatı müderrisi oldu.
1933 yılında Dârülfünun’un İstanbul Üniversitesi adıyla tekrar yapılandırılmasıyla görevden uzaklaştırılan âlimler arasında Ömer Ferit Kam da vardı.
Daha sonra heveslilerine eski metinler okutmakla uğraştı.
1936 ve 1941 seneleri arasında Maarif Vekâleti Kütüphaneleri Tasnif Komisyonu üyesi olarak çalıştı.
23 Mart 1943 tarihinde Ankara Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi İran edebiyatı öğretim üyeliğine tayin edildi.
22 Mayıs 1944 tarihinde yaşamını yitirdi.
Arapça ve Farsça yanında Fransızca’ya da hâkimdi.
Türkçe, Arapça, Farsça şiirleri yazmıştır.
Eski Türk Edebiyatı, Arap ve Fars Edebiyatları sahasında uzman olan Ferit Kam, genel felsefe, İslam felsefesi, özellikle kelâm ve tasavvuf ile âlimane meşgul olmuştur.
Yazı ve şiirlerini Sırat-ı Müstakim, Sebilürreşad, Peyam-ı Sabah, Ceride-i İlmiye ve Mahfil gibi gazete ve dergilerde yayımlamıştır.
Kemençe virtüozu, mûsikişinas Ruşen Ferit Kam’ın babasıdır.
