RİYA TEZE GAZETESİ

Sovyetler Birliği 1917 Ekim Devrimi ile iktidara gelen Vladimir Lenin önderliğindeki Bolşevikler tarafından 1922 yılında kuruldu. Avrupa’nın doğu kesimiyle, Asya’nın kuzey kesimi boyunca yayılan SSCB, II. Dünya Savaşı’ndan sonra 22.403.000 km²’lik yüzölçümüyle dünyanın en büyük ülkesi konumundaydı. Nüfus bakımından da 293.047.571 (Haziran 1991) kişiyle, dünyada 3. sırada yer alıyordu. Aynı zamanda dünyanın başlıca siyasi ve askerî güçlerinden biriydi.

Bolşevikler eğitime çok önem veriyordu. Amaçları modern, proletkult anlayışıyla yetişmiş, milliyetçiliğe ve köhne geleneksel düzene düşman yeni bir “Sovyet insanı” yaratmaktı. Çocuk ve yetişkin herkes için eğitim seferberliği başlatıldı. Eğitim tüm toplum için ücretsiz ve mecburi hale getirildi.

25 Ocak 1918’de toplanan III. Sovyetler Kongresi’nde Rusya Federatif Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti’nin kurulduğu ilan edildi. Eski Rus Çarlığı toprakları özerk cumhuriyetlere ayrıldı ve her ulusa yerel yönetimlerini örgütleme hakkı tanındı. 1921’de Bolşevikler iç savaştan zaferle çıkarak tüm Rusya’da otoriteyi sağladılar. Beyaz Rusya, Ukrayna, Orta Asya ve Transkafkasya’da da Bolşevikler muhaliflerini bertaraf etmeyi başardılar.

1922 yılında devletin federal yapısı konusunda tartışmalar yaşandı. Milliyetler Halk Komiseri olan Stalin tüm cumhuriyetlerin Rusya Federatif Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti içinde özerk nitelikte teşkilatlanmaları gerektiğini savunuyordu. Lenin buna şiddetle karşı çıkarak tüm cumhuriyetlerin eşit statüde, egemenlik haklarının korunduğu birleşik bir federasyon planı hazırladı. Plana göre her cumhuriyetin birlikten ayrılma hakkı vardı. Sonunda federasyonun oluşturulmasında Leninist ilkeler kabul edildi.

30 Aralık 1922’de Rusya Federatif Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti’nin, Beyaz Rusya SSC, Ukrayna SSC, Orta Asya ve Kafkas cumhuriyetleriyle birleşmesiyle Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği resmen kuruldu.

Kürtler Sovyetler Birliği döneminde bir ulus olarak resmen tanındı. 1923 yılında Azerbaycan Kürtleri için Ermenistan SSC ve Dağlık Karabağ Özerk Oblastı arasında Laçın merkezli Kürdistan Uyezdi olarak bilinen bölge kuruldu. Sovyetler Birliği Kürt kültürünün gelişmesine katkıda bulundu, ilk kez Kürt olmayan araştırmacıların yanında Kürtler kendi kültürlerine dair yapılan çalışmalara katkıda bulunmaya başladı. 1928-29 yılları arasında ilk Kürtçe latin alfabesi olan Şemo-Marogulov alfabesi hazırlandı, eğitim kurumları ve akademiler açıldı, çok sayıda Kürtçe yayın evi kuruldu ve pek çok eser yayınlandı. Erivan Radyosu’nun Kürtçe yayınları gerek Sovyet Kürtleri gerekse Sovyet sınırlarının ötesindeki Kürtler üzerinde büyük bir etkiye sahip oldu.

Kürtler, statü açısından kendi tarihlerinde benzerine rastlanılmayan şekilde ulusal ve kültürel haklar elde etti; resmî olarak ilk defa Sovyetlerde bir ulus olarak kabul edildi, 1920’li yıllarda dilleri Kürtçe resmen tanındı ve öğrenilmesi için devlet nezdinde girişimlerde bulunuldu. Bu kapsamda 1921’de Gürcistan’da Kürtçe okullar açıldı, Ermenistan’da ilköğrenim okullarının 1. ve 2. sınıflarında ana dilde eğitim görülmesi kararınca Kürtçe basılan “Şems” adlı kitapla eğitime başladı.

RİYA TEZE GAZETESİ

Riya Teze Mart 1930 tarihinde Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti’nde Ermenistan’daki Kürtler için Kürtçe dilinde yayımlanmaya başlayan gazete. Gazete Ermenistan Komünist Partisi’nin Kürtçe yayın organıydı.

Riya Teze, latin alfabesi ile çıkarılan ilk Kürtçe gazete olma özelliği taşır. Bununla birlikte gazetede Ermenistan SSC hükümetinin kararıyla Erebê Şemo ve İshak Marogulov tarafından hazırlanan Şemo-Marogulov alfabesi kullanılmıştır.

Şemo-Marogulov alfabesi, Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti hükümetinin kararıyla Erebê Şemo ve İshak Marogulov tarafından 1928-1929 yılları arasında hazırlanan Kürtçenin ilk latin alfabesidir.

İlk sayısı dört sayfalık olarak basılan gazete, iki haftada bir 600 kopya ile yayımlanmaktaydı. Kürtler arasında gazeteyi yönetip, çekip çevirecek kimse olmadığından, Kevork Paris, Hraçya Koçar ve Harûtyûn Mkirtçyan, dönemin Sovyet yönetimi tarafından gazetenin başına getirilir. Paris, Koçar ve Mıgırdıçyan Kürtçeyi anadilleri kadar iyi bilen ve bu dili ustalıkla kullanan Anadolu-Mezopotamya sürgünü üç Ermenidir. Bunların 4 Yıllık editörlüğünden sonra, gazetenin yönetimi Kürtlere devredilir.

1934 yılı itibarıyla editörlüğü Cerdoyê Genco devralır. Gazete 1937 yılına kadar latin alfabesiyle yayımlanmaya devam etmiştir. Riya Teze’nin basımından bir yıl sonra 1931’de, Kürt dili ve edebiyatı öğretmenleri yetiştirmek üzere Erivan’da “Trans Kafkasya Eğitim Akademisi” açılmıştır.

Sovyetler Birliği’ndeki Büyük Temizlik döneminden hemen önce, 1937 yılında Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri Josef Stalin önderliğindeki heyetin aldığı karar doğrultusunda yayını durduruldu. Ardından Stalin’in ölümünden iki yıl sonra 1955 yılında, daha sonra Ermenistan SSC Yüksek Sovyeti’nde 10. dönem Talin rayonu milletvekilliği de yapacak olan Mîroyê Esed (Miro Asadoviç Mstoyan) editörlüğünde tekrar yayın hayatına başlamıştır.

Ancak 1941 yılında Ermenistan SSC’nin aldığı 909 sayılı kararla Şemo-Marogulov alfabesini iptal edip, Kiril alfabesini kullanma zorunluluğu getirir. Dolayısıyla hem gazete hem de ülke içerisinde basılan bütün kitap ve ders materyalleri bu tarihten itibaren Heciyê Cindî’nin Kürtçe’ye uyarlamış olduğu kiril alfabesiile yayınlanmak zorunda kaldı. Gazetenin 1976 yılında tiraji 5.000’i bulmuştu. 1980’li yılarda haftalık tirajı yaklaşık 4.000 olan gazete Sovyetler Birliği’nde ve Avrupa’da yaşayan Kürtler tarafından da okunmaktaydı. Özellikle Doğu Almanya ve İsveç’te de yayımlanmıştır.

Gazetenin editörlüğünü 1989 yılında Tîtalê Efo (Tital Muradov), 1991 yılında da Emerîkê Serdar (Amarik Davreşoviç Sardaryan) devralmıştır. Emerîkê Serdar’ın hastalığından dolayı 2006 yılında görevi bırakması üzerine yerini Grîşayê Memê aldı.

Grîşayê Memê de ağır hastalığına rağmen “Riya Teze’nin kapısına kilit vuran adam” olarak anılmak istemediği için görevini vefatına kadar sürdürdü. 11 Kasım 2010’de geçirdiği kalp krizi neticesinde vefat etmesiyle boşalan koltuğa alınan karar doğrultusunda Tîtalê Kerem geçti. Günümüzde gazete sorumluluk Tîtalê Kerem, Rizganê Cango, Mirazê Cemal arasında paylaşılmıştır.

Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra gazete finansal sorunlar yaşadı ve devlet desteği kesildi. Buna karşın aylık 500 kopya yayınlayarak faaliyetlerini sürdürdü. Bu dönemde Paris Kürt Enstitüsü ve Brüksel Kürt Enstitüsü’nden ekonomik yardımlar aldı. 2000 yılında tekrar latin alfabesine dönen gazete 2003 yılında ekonomik nedenlerle yayın hayatını sona erdirdi. Bu tarihe kadar gazete toplamda 4.800 sayısı yayımlanmıştır.

Lâkin gazete 2005 yılında Ukrayna, Kazakistan, Rusya ve diğer ülkelerde yaşayan bazı gönüllü Kürtler tarafından yapılan bağışlar sayesinde tekrar faaliyete geçirildi. Sovyet döneminde gazateye, bulundukları 14 katlı basın binasında, 11 odadan oluşan bir katın tamamı tahsis edilmişti.

Fakat günümüzde aynı binada, 2 küçük odadan ibaret bir dairede gazeteyi okuyucuya ulaştırma gayreti verilmektedir. Devlet yardımı artık kesildiği için kira, su ve elektrik parası gibi giderler gönüllüler tarafından temin ediliyor. Sovyet döneminde yaklaşık 25 kişi gazetenin çeşitli birimlerinde çalışmaktaydı.

Gazete, çıktığı ilk dönemde Vladimir Lenin ve Ekim Devrimi ile ilgili makaleler yayımladı. Erebê Şemo’nun bu yıllarda çıkan “Emrê Lenîn” (Lenin’in Yaşamı) ve “Terîqa Rêvolûsîya Oktyabrê” (Ekim Devrimi Tarihi) makaleleri buna örnek teşkil eder.

Gazete Kürtlerin yaşamı ve kültürlerine dair konuların yanı sıra kolektivizasyon politikaları, sanayileşme, kültürel devrim gibi konuları ele almıştır. Bununla birlikte Sovyetler Birliği’nin iç ve dış politikalarına dair yazılar yayımlanmış; Kürt, Rus ve Ermeni işçiler arasındaki dostluğunu ve ortak vatana dair sosyalist vatanseverlik konularını işlemiştir. Kürt dili ve edebiyatının gelişmesinde rol oynamıştır. Ayrıca Kürtlerin geçmişten gelen eski geleneklerinin ortadan kaldırılmasını teşvik edici yayınlar yapmıştır. 1980 yılında Gazeteye Onur Rozeti Nişanı verilmiştir.

1989 yılındaki sayım sonuçlarına göre ülkede toplam 152.717 Kürt yaşamaktaydı. En büyük Kürt nufüs Ermenistan SSC’de, ikinci olarak ise Gürcistan SSC’de yaşamaktaydı. Sovyetler Birliği’nin dağılması sonrası bölge Kürtleri eski Sovyet ülkeleri arasında bölündü.

Kaynaklar: