Stendhal, (1783-1842) 19. yüzyılın en büyük romancılarından biri olarak kabul edilen bir Fransız yazar, tarihçi ve edebiyat eleştirmeniydi.
Tam adı Marie Henri Beyle’dir.
En çok “Kırmızı ve Siyah” (1830) ve “Parma Manastırı” (1839) romanlarıyla tanınır.
“Kırmızı ve Siyah”, Napolyon sonrası Fransa toplumunda mütevazi başlangıçlardan başarılı bir sosyal tırmanışçıya yükselen genç bir adamın, Julien Sorel’in psikolojik bir çalışmasıdır.
Roman, hırs, aşk ve sosyal normların yıkıcı gücü temalarını araştırıyor.
Fransız edebiyatının bir klasiği olarak kabul edilir.
Parma Manastırı, Napolyon döneminde İtalya’nın Parma şehrinde geçiyor ve genç bir asilzade olan Fabrizio del Dongo’nun Clélia Conti adlı güzel bir kadına olan aşkının öyküsünü anlatıyor.
Roman büyük bir başarıydı ve Fransız romantizminin en büyük örneklerinden biri olarak kabul ediliyor.
Stendhal aynı zamanda bir edebiyat eleştirmeniydi ve sanat ve edebiyat üzerine birçok makale yazdı.
İtalyan Rönesansının büyük bir hayranıydı ve çalışmaları bundan büyük ölçüde etkilendi.
“Promenades dans Rome” (1829) ve “Vie de Henry Brulard” (1835) dahil olmak üzere İtalyan sanatı ve edebiyatı üzerine birkaç önemli çalışma yazdı.
Stendhal’in yazıları, keskin psikolojik içgörüsü ve kesin, anlaşılır düzyazısıyla karakterize edilir.
Eserleri, gerçekçilikleri, keskin sosyal yorumları ve karakterlerinin iç dünyalarını keşfetmeleriyle övüldü.
Etkisi, Gustave Flaubert, Henry James ve Marcel Proust da dahil olmak üzere sonraki birçok yazarda görülebilir.
