Asıl ismi Veli Korkankormaz olan âşık, 2 Nisan 1949 tarihinde Bingöl’ün Ortaçanak köyüne bağlı Ahpik mezrasında dünyaya geldi.
Ali ve Güllü Korkankorkmaz çiftinin on bir çocuğundan dördüncüsüdür.
Çocukluk ve ilk gençlik yıllarını köyünde geçirdi.
Ozan, daha sonra Bingöl Lisesini dışarıdan eğitimle bitirerek bir kamu kuruluşunda işe girdi, uzun yıllar çalıştıktan sonra emekliye ayrıldı.
Şahzade Hanım ile evli olan ozan, Arzu, Zamani ve Hüseyin adlarında üç çocuk sahibidir. Ozan, Bingöl merkezde oturmaktadır.
Saza ve şiire küçük yaşta ilgi duymaya başladı. Ozan, henüz ilkokulda türküler söyledi, Ali Ekber Çiçek’i radyodan hayranlıkla dinlerdi.
Çocukluk döneminde köylerinde yapılan cemlere Dersim, Sağyan ve Karer bölgelerinden gelen dedeleri dinleyip izleyerek kendine onları model alırdı.
Şiir yazmaya başlamasını “Gençlik çağımda bir güzele âşık oldum onu çok sevdim fakat kavuşamadım, bu aşkın heyecan ve hayal kırıklığını ancak şiirle dışa vurabildim’’ sözleriyle belirtmiştir.
İlk şiiri “Cananımı Göremedim” adlı şiiridir.
Yirmi bir yaşından itibaren karadüzen (notasız) çalıp söyleyen ozan, bir gece rüyasında piri olan Ali Aba dedeyi görür ve pir elinden taştan bir saz alır piri rüyada ona ‘‘al bu sazı ve çal” der.
Hem rüyanın tesiriyle hem de içindeki ozanlık aşkıyla devamlı icralarda bulunan ozan, zamanla çevresinde tanındı ve sevilmeye başladı.
Hem Türkçe parçalar hem de Kürtçe parçalar çalıp söyleyen ozan aynı zamanda bir dengbejdir.
TRT repertuvarında sekiz adet şiiri bulunmaktadır.
Ozan 1987 senesinde TRT Ankara Radyosunun “Ozanlarımız ve Mahalli Sanatçılarımız” isimli programında iki deyişi seslendirmiştir.
Ayrıca TRT GAP‘ta kendi sesinden dört adet deyişi yayınlanmıştır.
Çoban Veli, Bingöl’ün ilk resmî ozanı olarak 1992 yılında çıkan Yaşayan Halk Ozanları Antolojisi’nde yer almıştır.
Konya’da düzenlenen Âşıklar Töreni’ne katılıp bir deyişini seslendirmiştir.
Ozan, küçük yaşlardan itibaren şiire ve saza ilgi duymuştur.
Saz çalmayı karadüzen (notasız) olarak kendi kendine öğrenmiştir ve zamanla kendini geliştirerek Bingöl, İstanbul, Konya ve Ankara’da çeşitli icralarda bulunarak sanatını sergilemiştir.
Ali Ekber Çiçek’ten etkilenen ozan, oğlu Hüseyin Korkankorkmaz’ı çırağı olarak yetiştirmiştir.
Çoban Veli mahlasını kullanan ozan, sanatçı olmak amacıyla 1972 senesinde İstanbul’a gitmiştir.
Dedefan firmasında “Bingöl Depremi ve Sen Fakiri Düşündün mü” isimli şiirlerine iki ayrı plak yapmıştır.
Şiirlerini her zaman doğaçlama yazan ozan, Kültür Bakanlığının düzenleyeceği yarışma için bakanlığın talebi üzerine ayrı zamanlarda Yunus Emre, Aşık Veysel’e, Sevgi ve Hoşgörü isimli şiirleri ısmarlama yazdığını belirterek, plak şirketinin isteği üzerine de “Bingöl Depremi” adlı şiirini kaleme almıştır.
Şiirlerini 8’li ve 11’li hece ölçüsüyle yazan ozan redif, tam ve zengin kafiyeyi sıkça kullanarak koşma tarzında şiirler yazmıştır.
Yüzden fazla şiiri bulunmaktadır ve şiirleri henüz basılmamıştır.
Sanatını daha çok köylerde, mahalli ortamlarda ve cemlerde icra etmektedir.
Ozan, 1972 senesinden sonra farklı tarihlerde çeşitli radyo programlarına konuk olmuştur, Kültür Bakanlığı tarafından düzenlenen yarışma ve etkinliklere katılmıştır.
Şiirlerinin genel konusu aşk, ayrılık, sevgi, saygı, hoşgörü, acı ve vatan sevgisi oluşturmaktadır.
Şiirleri içerik olarak ele alındığında toplumsal konuları sıkça işlediği ve genel tavır olarak hoşgörü içinde yumuşak bir didaktizmi yöntem olarak seçtiği görülmektedir.
Genç yaşta acı bir şekilde kaybettiği kardeşinin acısıyla “Bahar Gelmedi” şiirini yazarak yıkılışı ve acıyı işlemiştir.
Vatan, millet ve memleket gibi millî konuları işlerken bir taraftan da yaşadığı zor hayat koşullarından dolayı bazı şiirlerinde felekten, dünyadan ve insanlardan şikayet ve serzenişle bahsetmektedir.
Bernamegeh Türkçe
