Aşık Daimi, 1932 senesinde İstanbul’da dünyaya geldi.
Kimlikteki adı İsmail Aydın’dır.
Ailesinin kökeni Erzincan’ın Tercan ilçesine dayanmaktadır.
Her iki büyükbabasının da saz şairi olması Aşık Daimi’nin küçük yaşta bağlama çalmayı öğrenmesini sağlamıştır.
Davut Sulari’den aşıklık geleneğini öğrenmiştir.
Aşık Daimi, 1950 senesinde İstanbul’u terk ederek Tercan’a yerleşti.
Bilhassa da bu seneler yörede sanatının duyulduğu ve sevildiği dönemdir.
Bu süreç aynı zamanda aşıklık geleneğini de pekiştirmesini sağlamıştır.
Daimi, 1962 yılından sonra tekrar İstanbul’a döndü.
Aşık Daimi ölümüne kadar İstanbul’da yaşamıştır.
İstanbulda yaşarken Âşık Beyhani ile tanışmıştır.
Geçmişi esasıyla Daimi Baba, Tercanlı Daimi gibi isimlerle anıldı.
Önceleri ustaların türkülerini seslendiren Aşık Daimi daha sonra kendi deyişlerine ağırlık verdi.
1948 senesinde “Bir seher vaktinde indim bağlara” dizesiyle başlayan ilk şiirini yazıp noktalara dökerek, hayatı boyunca arşivlere yüzlerce türkü kazandırmıştır.
Aşık Daimi, TRT tarafından açılan sınavda da başarılı olarak kaşeli sanatçı olmuştur.
Özellikle hayatının son 20 yılında birçok genç ozanı etkisi altına almıştır.
Uzun seneler birçok sanatçı ve ozana bağlama dersleri vermiştir.
Türkiye’de ve Avrupa’da çok sayıda konser vermiştir ve onlarca kaset ve plak doldurmuştur.
Şiirlerinde sevgi, doğa ve her türden ayrımcılığı eleştirmektedir, insanı temel alan konuları işlemiştir.
Kızı Yadigar Aydın Orhan tarafından hazırlanan Daimi’nin bütün şiirleri ve deyişlerinin yer aldığı kitap “Aşık Daimi, Hayatı ve Eserleri” (1999) ismiyle yayın dünyasına kazandırılmıştır.
Sezen Aksu, Ahmet Kaya, gibi sanatçılar Aşık Daimi’nin eserlerini albümlerinde seslendirmişlerdir.
Sezen Aksu; “Ne Ağlarsın Benim Zülfü Siyahım”, Ahmet Kaya “Gitme turnam, gitme” isimli eserlerini başarıyla yorumlamışlardır.
Aşık Daimi 17 Nisan 1983 tarihinde İstanbul’da hayatını kaybetti ve cenazesi Karacaahmet Mezarlığı’na defnedildi.
Bernamegeh Türkçe