Kürt ses sanatçısı, besteci ve müsizyen Hozan Şiyar diğer ismi (Celal Sarıkaya)1953 yılında Diyarbakır’ın Silvan ilçesinde doğar.
Babası Şerif Sarıkaya Silvanda fotoğrafçılık mesleğiyle uğraşır. Dört kardeşten biri olan Hozan Şiyar henüz yedi yaşındayken babası hayatını kaybeder. Annesi küçük yaştaki çocuklarına bakabilmek için iş arayışlarında bulunur. Hozan Şiyar ailesine destek olmak için fabrikada çalışır, ailenin diğer üyeleride çalışır. Eğitim hayatını yatılı okulda sürdürür. Onun hocalarına ve arkadaşlarına söylediği şarkılar ilgi ve beğeni uyandırır.
Kürt hareketinde yer almış Hozan Şiyar anadili ve özüne sahip çıkışıyla bilinirdi. 1973 yılında evlenir, askere gidişi aynı yıl içerisinde olur. 1975’te Askerlik şubesinde memur olarak işe başlar, çalıştığı sırada bir müzik grubu kurarak düğünlerde Kürtçe şarkılar seslendirir. Kürt müziğindeki ilerleyişi ses getirdikçe devlet tarafından sürgün edilir, bu yüzden memurluğu bırakmak durumda kalır.
1976-1977 yıllarında kendini tamamen Kürt müziğine adar. Kawa örgütünün aktif bir üyesi olarak Kürt hareketinde yer alır. 1977’de ilk kaseti çıkar. 1977-1980 yıllarında yoğun yaşanan yasaklara rağmen beş kaset çıkarır.
1980 askeri darbesiyle, iki yıl cezaevinde tutuklu kalır. Cezaevinden çıktıktan sonrada siyasal mücadelesini sürdürür. 1984’te Kürtçe çıkardığı kaset nedeniyle tekrar tutuklanır, ağır işkencelere maruz kalır.
İnatla sanatını icra eden Hozan Şiyar 1990’da “ Şirina min “ kasetini çıkarır. Toprağından çok uzaklara gitmesi, zorunlu hal almıştır. 1992 yılında isveçe gider. 1998 de kanser hastalığına yakalanır.
22 Nisan 2001 yılında İsveç’in Stockholm şehrinde yaşama veda eden Hozan Şiyar, Silvan’da bulunan Şêxelîlê mezarlığına gömülür.
Hozan Şiyar daha çok Dengê Kawa, Evîndar im, Şîrîna min, Nabezin, Keçê Rabe Serî Hilde gibi şarkılarıyla tanınmaktaydı.
Bernamegeh Türkçe
UYARI: Yazıların izinsiz kopyalanması ve Web Sitelerinde yayınlanması kesinlikle yasaktır. Hakkınızda yasal
işlemlerin başlatılabileceğini lütfen unutmayın!