Clarence Brown (d. 10 Mayıs 1890 – ö. 17 Ağustos 1987), Amerikalı sinema yönetmeni.
Clarence Brown, bir pamuk üreticisinin oğlu olarak dünyaya geldi ve Tennessee Üniversitesi’nde okudu.
Başlangıçta otomobil endüstrisinde çalıştıktan sonra Brown, Hollywood kariyerine 1915’te film editörü ve Fransız yönetmen Maurice Tourneur’un asistanı olarak başladı.
Tourneur, 1920’de The Last of the Mohicans’ı çekerken hastalanınca, Brown yönetmenliği devraldı ve filmi bitirdi.
O zamandan beri bağımsız yönetmen olarak çalışıyor. Clarence Brown, film yıldızlarına yatkın yetenekli bir zanaatkar olarak kabul edildi, ancak auteur bir film yapımcısı olarak hiçbir zaman tanınmadı.
Brown, 1925 yapımı Kartal’da Rudolph Valentino ve Vilma Bánky arasındaki bir aşk sahnesinde uzun plandan yakın plan çekime geçtikten sonra yakın planı yenilikçi kullanımıyla tanındı.
Duyguları ve ruh hallerini doğrudan ekrana yansıtma olasılığı, onun tarafından 1926’da Greta Garbo ile yaptığı ilk işbirliğinde mükemmelleştirildi.
Aktris, John Gilbert ile birlikte bazen aşırı yakın çekimlerde gösterildi. Garbo ile kendisine “Garbo’nun yönetmeni” lakabını kazandıran diğer birçok işbirliğinde Brown, İsveçli’nin yüzünü dramaturjinin merkezine belirgin bir şekilde yerleştirmeyi bir kural haline getirdi.
Sonraki birkaç yıl içinde MGM’de Brown, Norma Shearer gibi tanınmış yıldızların oynadığı çok sayıda romantizm ve romantik melodram yöneten popüler bir yönetmen olarak kendini kanıtladı.
1931 ile 1936 yılları arasında Joan Crawford ile toplam altı filmde çalıştı. Ancak erkek oyuncularla yapılan işbirliği de başarılı oldu: Lionel Barrymore, The Courage to Luck’taki performansıyla en iyi erkek oyuncu Oscar’ını Brown’ın yönetmenliğine borçlu olduğunu söyledi.
George Cukor ve Mervyn LeRoy’dan MGM’ye geçmesine rağmen, stüdyodaki yıldızı azalmadı ve 1930’ların ortalarından itibaren öncelikle rutin olarak yapılmış, yüksek bütçeli filmlere odaklandı.
Maria Walewska, Greta Garbo ile, Idiot’s Delight with Clark Gable ve Irene Dunne’ın uzun süredir acı çeken bir savaş gelini olduğu bir ev cephesi destanı olan 1944 yapımı The White Cliffs of Dover, stüdyoya prestij ve bazen önemli miktarda kâr getirdi.
Brown ayrıca MGM stüdyo patronu Louis B. Mayer’in kişisel favori filmi And Life Goes On’u yönetti.
Brown’ın düzinelerce kız arasından seçtiği Elizabeth Taylor’ı bir çocuk yıldız yapan ve Anne Revere’ye En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Oscar’ını veren 1944 yapımı Little Girl, Big Heart adlı filmi eleştirmenler tarafından çok övüldü.
Brown’ın belki de en iyi sanatsal başarıları 1940’ların sonlarına doğru geldi.
Birincisi, 1946 yapımı The Wilderness Calls, en çok satan Spring of Life’a dayanan cömert bir reşit olma filmi.
Victor Fleming’in yönettiği film, beş yıl önce başlamıştı, ancak çekimdeki zorluklar nedeniyle hiçbir zaman tamamlanamadı.
Brown, Wilderness Calls’daki tüm rolleri sıfırdan başlayarak ve tamamlandığında büyük beğeni toplayarak yeniden şekillendiriyor.
1949’da ABD’de gündelik ırkçılığa şok edici bir bakış açısı kazandıran Grip in the Dust adlı filmi bugün hala çok güncel.
O dönemde tanınmış bir çocuk oyuncu olan Claude Jarman junior her iki filmde de rol aldı.
Clarence Brown, 1930 Akademi Ödülleri’nde (Kasım) çifte adaylık da dahil olmak üzere, 1930 ile 1946 yılları arasında En İyi Yönetmen Akademi Ödülü’ne beş kez aday gösterildi, ancak gıpta ile bakılan kupayı alamadı.
1934’te Altın Zincirlerde’den 1952’de Evsiz Gemi’ye kadar, Brown sık sık film editörü Robert Kern ile çalıştı.
1950’lerin başında, en son 1953’te Moskova’da Başladı’nın yapımcısı olarak film işinden yavaş yavaş çekildi.
Bundan sonra, bir yandan emlak alım satımından zengin olan yönetmen, emekliliğini otuz beş yıl boyunca yaşadı ve bu süre zarfında hayır kurumlarında yer aldı ve film konusunda çok sayıda konferans verdi.
Clarence Brown, 1987’de 97 yaşında böbrek yetmezliğinden öldü.
1946’dan ölümüne kadar aktris Alice Joyce ve Marian Spies dahil olmak üzere beş kez evlendi.
İlk evliliğinden kızı Adrienne Brown (1917-2013) oldu.
1752 Vine Street’teki Hollywood Walk of Fame’deki bir yıldız, Clarence Brown’ı anıyor. Tennessee Üniversitesi’ndeki Clarence Brown Tiyatrosu, cömert mali desteğinden dolayı onun adını almıştır.
