Neo-liberalizm, ekonomik ve politik bir felsefedir ve piyasa ekonomisinin özgürlüğünü ve serbest ticareti teşvik eder.
Temel amaçlarından biri, devletin ekonomi üzerindeki müdahalesini minimize etmektir.
Neo-liberalizm, özgür piyasa ekonomisinin bireyler ve işletmeler için en iyi sonuçları üreteceğine inanır.
Neo-liberalizm aşağıdaki temel özelliklere sahiptir:
1. **Serbest Piyasa Ekonomisi**: Neo-liberalizm, serbest piyasa ekonomisinin önemini vurgular. Bu, tüketici talebinin fiyatları ve üretimi belirlediği, rekabetin teşvik edildiği ve işletmelerin serbestçe faaliyet gösterdiği bir ekonomik sistemi ifade eder.
2. **Devletin Rolü**: Neo-liberalizm, devletin ekonomik faaliyetlere müdahalesini en aza indirmeyi savunur. Devletin rolü, temel altyapı sağlamak, hukukun üstünlüğünü sağlamak ve rekabeti desteklemektir. Diğer ekonomik alanlarda devlet müdahalesi minimum düzeydedir.
3. **Deregülasyon**: Neo-liberalizm, piyasadaki düzenlemelerin ve kısıtlamaların azaltılmasını veya kaldırılmasını teşvik eder. Daha az düzenleme, piyasanın daha verimli çalışacağına inanılır.
4. **Özelleştirme**: Neo-liberal politikalar, kamu varlıklarının özelleştirilmesini teşvik eder. Özelleştirme, devlete ait şirketlerin ve hizmetlerin özel sektöre devredilmesini ve rekabetin artmasını hedefler.
5. **Uluslararası Serbest Ticaret**: Neo-liberalizm, uluslararası ticaretin serbestleştirilmesini savunur. Ticaret engellerinin kaldırılması ve serbest ticaret anlaşmaları yoluyla ekonomik büyümenin ve refahın artacağına inanılır.
Neo-liberalizm, ekonomik özgürlüğe, bireysel inisiyatife ve piyasa güçlerinin belirleyici rolüne odaklanır. Eleştirmenler, bu politikaların gelir eşitsizliğini artırabileceğini ve sosyal hizmetlerin azalmasına neden olabileceğini belirtirler. Diğerleri ise neo-liberal politikaların ekonomik büyümeyi teşvik edip refahı artırabileceğini savunur. Neo-liberalizm, geniş bir politik ve ekonomik spektrumda tartışmalı bir konudur.
