Smith, Chicago’da doğdu. Annesi Beverly bir caz şarkıcısı idi.
Babası Grant ise Honeywell’de çalışıyordu. Sanatçının çocukluğu Woodbury, New Jersey’de geçti.
Yehova gönüllüsü bir annenin kızı olarak güçlü bir din ve İncil eğitimi almış olmasına rağmen ergenlik döneminde çok bağlayıcı olduğunu düşünmeye başladığı için dini terk etti.
Bu terk edişi Them’in ünlü şarkısı Gloria’yı yorumladığında açılış cümlesi olarak anlattı.
Smith, 1964 yılında Deptford Township Lisesi’nden mezun oldu.
Ailesinin maddi durumu iyi olmadığı için mezuniyetinin ardından bir fabrikada işe girdi.
Smith, 26 Nisan 1967’de ilk çocuğunu doğurdu ve onu evlatlık olarak verdi.
1967-1973: New York
Patti Smith, 1967’de şimdilerde Rowan Üniversitesi olan Glassboro State Teachers Koleji’nden ayrıldı ve New York’a taşındı.
Orada, şair arkadaşı Janet Hamill ile birlikte bir kitapçıda çalışırken fotoğrafçı Robert Mapplethorpe ile tanıştı. Mapplethorpe’un çektiği fotoğrafları Patti Smith Group’un kapağı oldu ve fotoğrafçıyla dostlukları Mapplethorpe’un 1989’daki vefatına dek sürdü.
1969 yılında kız kardeşi ile Paris’e giden Patti, sokak çalgıcılığı ve performans sanatları ile hayatını kazandı.
New York’a döndüğünde Chelsea Hotel’de Mapplethorpe ile yaşadı. Aynı yıl, Jayne County ile birlikte Jackie Curtis’in oyunu Femme Fatale ‘de rol aldı.
1970’lerin başını St. Mark’ın Şiir Projesi kapsamında resim ve yazma çalışmaları ile geçirdi.
1971’de bir geceliğine Sam Shepard’ın Cowboy Mouth oyununda rol aldı.
Blue Öyster Cult’tan Allen Lanier ile içlerinde “Debbie Denise”in de bulunduğu pek çok şarkının kaydında ortak çalıştı.
Aynı yıllarda, Smith, Creem dergisinde de yayınlanan rock yazıları yazdı.
1974-1979: Patti Smith Group
1974’ten itibaren kendi başına rock müzik yapmaya başlayan Patti, gitarist ve rock arşivcisi Lenny Kaye ile başladığı solo kariyerine daha sonraları Kaye ile birlikte bas gitarda Ivan Kral, davulda Jay Dee Daugherty ve piyanoda Richard Sohl ile devam etti.
Ivan Kral, 1968’te Alexander Dubček’in iktidardan indirilmesinden sonra Çekoslovakya’dan kaçmış bir mülteciydi.
Grubun ilk single’ı “Hey Joe / Piss Factory”, Robert Mapplethorpe’un finansal desteği ile 1974’te çıktı.
Patti Smith Group, Arista Records ile anlaşma imzaladı ve 1975’te Smith’in ilk albümü John Cale’in yapımcılığında çıktı.
Albüm punk rock ile şiiri kaynaştırıyordu ve bir Van Morrison cover’ı olan “Gloria” ile açılıyordu.
Şarkının başında, Patti, açılışı “İsa birilerinin günahları yüzünden öldü ama benim değil” diyerek yaptı.
Albümün Robert Mapplethorpe’un çektiği kapak fotoğrafı rock tarihinin klasikleşmiş görsellerinden biri oldu
.[10] Patti Smith Group ABD ve Avrupa’da albüm tanıtım turunda iken punk’ın popülaritesi de arttı.
Grubun olgunlaşamamış ikinci albümü Radio Ethiopia da bu popülaritenin yansıması oldu.
Horses’a göre daha küçük bir kitleye erişen albüm kötü eleştiriler aldı.
Her şeye rağmen, albümdeki bazı şarkılar zamana yenilmedi ve Smith 2000’lerdeki albümlerinde bu şarkıları söylemeyi sürdürdü.
23 Ocak 1977’de albüm tanıtım turu amacıyla Florida’da verdikleri konserde sahneden düşen Patti, omurga kemiklerini kırdı.
Kazadan sonra, Smith, bir süre dinlendi ve fiziksel terapi gördü. Seksenlere girmeden Patti Smith Group iki albüm daha çıkarttı.
1978’de çıkan Easter grubun ticari açıdan en başarılı albümleri oldu.
Easter’da Patti’nin Bruce Springsteen’le birlikte yazdığı Because the night da yer aldı.
1979’da çıkan Wave ise Frederick ve Dancing Barefoot şarkılarına rağmen bir önceki albümlerine göre daha başarısız oldu.
1980-1995: İnziva
Wave albümünün çıkışından önce, Smith, uzun süredir birlikte olduğu Allen Lanier’den ayrıldı ve Detroitli rock grubu MC5’ın eski gitaristi Fred Sonic Smith ile tanıştı.
Fred’in o günlerde kendine ait Sonic’s Rendezvous Band isimli bir grubu vardı ve tıpkı Patti gibi şiiri çok seviyordu.
Patti, Wave albümündeki “Dancing Barefoot” ve “Frederick” isimli şarkıları ona adamıştı.
O zamanlar çok popüler olan şakalardan biri Fred’in Patti’nin evlenebileceği tek insan olduğuydu.
Patti, böylece soyadı değiştirmek zorunda kalmayacaktı.[15]
Patti ve Fred’in Jackson isimli bir oğulları ve Jesse isimli bir kızları oldu. 1980’lerde, Smith, emekli olmuş gibiydi.
Vaktinin büyük birçoğunu Detroit’in kuzeyindeki St. Clair Shores’ta ailesi ile geçiriyordu.
1988 Haziran’ında “People Have the Power”ın da içinde bulunduğu Dream of Life albümünü çıkarttı.
Fred Smith, 4 Kasım 1994’te öldü. Fred’in ölümünden çok kısa bir süre sonra Patti, erkek kardeşi Todd’u ve klavyecisi Richard Sohl’u da kaybetti.
Oğlu Jackson 21 yaşına geldiğinde New York’a geri taşınmaya karar veren Patti’yi arkadaşları R.E.M.’den Michael Stripe ve Allen Ginsberg yeniden yollara düşmeye ikna ettiler.
Patti, 1995 Aralık’ını Bob Dylan’la turnede geçirdi.
1996’da, Smith, uzun zamandır birlikte olduğu iş arkadaşları ile Kurt Cobain’in anısına kaydedilen About A Boy isimli şarkının da bulunduğu Gone Again ‘i çıkardı. Patti, büyük bir Cobain hayranıydı.
Fakat Cobain’in intiharına üzülmemiş, büyük bir kızgınlık hissetmişti.
Aynı yıl, Michael Stipe ile birlikte R.E.M.’in New Adventures in Hi-Fi isimli albümlerinde yer alan “E-Bow the Letter” için birlikte çalıştı.
Daha sonraları grupla birlikte canlı olarak da parçayı söyledi.
Gone Again’i çıkardıktan sonra Patti iki albüm daha kaydetti: 1997’de Peace and Noise ve 2000’de Gung Ho. 1996’da, sanatçının o zamana kadarki çalışmalarından derlenen The Patti Smith Masters albümü yayınlandı.
2002’de ise 2 cd’lik Land (1975–2002) yayınlandı. Bu albümde Patti bir de Prince cover’ı seslendirdi: “When Doves Cry”. Smith’in Strange Messenger isimli sanat sergisi 2002 yılında Pittsburgh’daki Andy Warhol Müzesi’nde sergilendi.
Günümüzde
27 Nisan 2004’te Patti Trampin isimli, genellikle annelikle ilgili şarkılar barındıran, bir anlamda Patti’nin iki sene evvel vefat eden annesini anma niteliğinde olan albümü çıkarttı.
2005 yılında, Arthur Rimbaud ve William Blake ile ilgili edebiyat dersleri verdi.
Smith, 12 Mart 2007’de Rock and Roll of Fame’e kabul edildi.
Patti, ödülü eşi Fred’e adadı ve törende The Rolling Stones klasiği olan “Gimme Shelter”ı seslendirdi.
Törenin sonunda ise Patti’nin “People Have the Power”ı büyük bir kalabalık eşliğinde söylendi.
28 Mart-22 Haziran 2008 tarihleri arasında Paris’teki the Fondation Cartier pour l’art contemporain Smith’in 1967-2007 yılları arasındaki görsel çalışmalarını sergiledi.
2008’de “Patti Smith: Dream of Life” isimli bir belgesel vizyona girdi.
11 Temmuz 2008’de ise Patti Smith ve Kevin Shields’ın canlı kayıtlardan oluşan The Coral Sea isimli yeni albümleri çıktı.
