Nasır Menzuri (Azerice: Nasır Mənzuri) (İngilizce: Naser Manzuri) (Arapça: ناصر منظوری) (d. 1953, Doğu Azerbaycan), yazar ve dilcidir.
Nasir Manzuri, 1953 yılında Güney Azerbaycan’ın Miyana şehrinin Kulaboz ilçesinde aydın bir ailede doğdu .
Dört yaşındayken ailesinin durumu nedeniyle göçebe bir hayat yaşamak zorunda kaldı.
Ancak bu bir seferlik bir göç değildi. Yirmi yıl boyunca defalarca memleketine döndü ve tekrar taşınmak zorunda kaldı.
Böylesine göçebe bir hayat yaşadığı için, öğrenimi sırasında farklı yerlerde farklı halkları ve kültürlerini tanımış, 21 yılda bir çok okul ve üniversite değiştirmiştir.
Nasir Manzuri, Tebriz Üniversitesi İnşaat Fakültesi’nden mezun olmuştur.
Biyografisinde beşeri bilimlerden uzaklaşmak için teknik bilimlere yöneldiğinden bahseder.
Nasir Manzuri, Beşeri Bilimler Akademisi’ne inanmadığı ve resmi kariyerinden vazgeçtiği için eğitim üssüne başvurmuyor.
Nasir Manzuri, 1980’den beri Tahran’da yaşıyor. Evli ve iki oğlu vardır.
Eserleri:
The Last Tale The Last Legend (1990) ( sikir şeklinde yazılmıştır )
Karaçuha (1994) kısa roman
Hapirim Hüpürüm (2004) (Folklorik siirlerden biri de çocuklar için yeni bir üslupla yazılmış ikinci dereceden şiirdir)
Cüce (2004) (Folklor masallarından çocuklar için yeni bir biçimde yazılmış üçüncü düzey bir peri masalı)
Avava (2005) uzun roman
