Albert Ehrenstein (23 Aralık 1886 – 8 Nisan 1950), Avusturya doğumlu bir Alman Ekspresyonist şair ve yazardı. Şiirleri, burjuva değerlerinin reddini ve Doğu’ya, özellikle de Çin’e olan hayranlığını örnekliyor.
Ehrenstein, Avusturya’nın Graz kentinde doğdu. 1905’te Viyana Üniversitesi’nde tıp okumaya başladı, ancak kısa süre sonra şiir ve yazarlığa odaklanmaya karar verdi. İlk şiir kitabı, Tubutsch, 1911’de yayınlandı ve onu Ekspresyonizm hareketinin önde gelen isimlerinden biri haline getirdi.
Ehrenstein, 1914’te I. Dünya Savaşı’na katıldı ve Alman Ordusu’nda görev yaptı. Savaşın dehşeti onu derinden etkiledi ve daha sonraki şiirlerini şekillendirdi. 1918’de savaştan döndükten sonra Berlin’e yerleşti ve ekspresyonist hareketin diğer üyeleriyle yakın arkadaş oldu.
Ehrenstein, 1933’te Nazilerin iktidara gelmesinden sonra Almanya’yı terk etti ve ilk önce İsviçre’ye, ardından Amerika Birleşik Devletleri’ne taşındı. Amerika’da, şiir, deneme ve otobiyografi yazmaya devam etti.
Ehrenstein, 1950’de New York’ta öldü. Şiirleri, 20. yüzyılın en önemli şiirlerinden bazıları olarak kabul edilir.
Ehrenstein’ın en önemli eserleri arasında şunlar yer alır:
Tubutsch (1911)
Der Mensch schreit (1919)
Die weisse Zeit (1927)
Aufsätze und Essays (1928)
Gesammelte Werke (1950)
Ehrenstein’ın şiirleri, genellikle yoğun, imgesel ve duygusal olarak çalkantılı olarak tanımlanır. Şiirlerinde, modern dünyanın dehşetini ve yıkımını sıklıkla konu alır. Ayrıca, Doğu kültürlerine olan hayranlığını da sıklıkla ifade eder.
Ehrenstein, Ekspresyonizm hareketinin en önemli şairlerinden biri olarak kabul edilir. Şiirleri, 20. yüzyılın en önemli şiirlerinden bazıları olarak kabul edilir.
