Mirza Habib, İranlı yazar ve tarihçidir.
Habib Esfahani (1835/1251 – 1894/1311 doğumlu; hayatının çoğunu Osmanlı Türkiye’sinde sürgünde geçirmiş İranlı bir şair, gramerci ve tercümandı .
1835 yılında İsfahan yakınlarında doğdu .
Habib İsfahani olarak da bilinir .
İlköğrenimini İsfahan’da sürdüren yazar, daha sonra Tahran ve Bağdat’a giderek burada eğitimine devam etti.
Sipehsalar Mehmet Han’a yazdığı siyasi hiciv nedeniyle yargılandığı için İstanbul’a gelen yazar , devlete sığınarak Osmanlı uyruğuna geçmiştir.
Habib Mirza, Ahmed Vefik’in himayesinde Galatasaray Lisesi’nde Arapça ve Farsça dersleri verdi.
1891’de elli sekiz yaşında öldü.
Eserleri:
Berk-i Sebz (1896)
Debistân-ı Farisî (1891)
Düsturçe (1887)
Düstûr-ı Sühan (1873)
Garâib-i Ava’ıd-ı Milel (1886)
Hat ve Hattâtan (1888)
Hûlâsa-i Rehnümâ-yı Farisî (1892)
Kitab-ı Firaka’ş-Şi’a (1872)