Aşık Huzuri ya da Zorlu Huzuri, 1886 yılında Artvin’in Yusufeli ilçesine bağlı Zor köyünde doğdu.
Bu köyün şimdiki adı Esenyaka’dır. Kimlikteki adı Ali Coşkun’dur. İlk medrese eğitimini kendi köyünde aldı.
Aşıklık geleneğini babası Aşık Keşfi’den öğrendi. Şiirlerinde hemen her konuyu işledi.
Aşık Huzuri, 20 yaşına kadar medrese eğitimi gördü. Medrese eğitimden sonra Kafkasya’dan geçerek Kırım’a gitti.
Doğaçlamada iyi bir usta olan Huzuri heceli, koşma, destan gibi çeşitli eserler yazdı.
Özellikle bağlama eşliğinde yaptığı ve 175 dörtlüğü bulan karşılaşması ve “Para Destanı” isimli uzun şiiri çok meşhurdur.
Aşık Huzuri, akranı olan Aşık Zuhuri ile aynı dönemde şiir yazmaya başladı.
Sonraki yıllarda da Aşık Zuhuri ile birlikte Kuzeydoğu Anadolu, Gürcistan, Kırım, Ahıska gibi birçok yeri gezdi.
Aşık edebiyatının her türünde önemli eserler verdi.
Aşık Huzuri, bir süre Şavşat ve Yusufeli’de tapu ve nüfus memuru olarak çalıştı.
Daha sonra 1930 yılında bu görevinden ayrıldı, çiftçilik ve imamlık yaptı.
Huzuri,1930’lu yılların ortalarından itibaren de aşıklık geleneğine uyarak Türkiye’nin birçok yöresini gezdi.
Gençliğinde Narmanlı Sümmani olmak üzere, Efkari, Müdami, Kemali gibi döneminin birçok aşığıyla karşılaştı ve tanıştı.
Huzuri Artvin’de yaşamını kaybetti ve Artvin’de toprağa verildi.
Şiirlerinin birçoğu çeşitli dergi ve araştırmada yer almıştır.
Aşık Huzuri’ye ilişkin Hikmet Dizdaroğlu tarafından “Yusufelili Huzuri, Hayatı-Şahsiyeti-Şiirleri” (1949) isimli bir kitap yayımlandı.
Bernamegeh Türkçe
