Kit Marlowe olarak da bilinen Christopher Marlowe ( / ˈm ɑːr loʊ / ; 26 Şubat 1564 – 30 Mayıs 1593’te vaftiz edildi ) , Elizabeth döneminin İngiliz oyun yazarı , şairi ve tercümanıydı.
Marlowe’un edebi eserlerinde bulunan temalar , bazı akademisyenlerin Marlowe’un “anti-entelektüalizm “ve aşırı fiziksel şiddet, zulüm ve kan dökmenin cömert gösterileri için Elizabeth dönemi izleyicilerinin şehvetli zevklerini karşılaması nedeniyle eleştirildi.
Christopher Marlowe, 26 Şubat 1564’te Canterbury’deki St. George Kilisesi’nde vaftiz edilmiştir.
Canterbury’de yaşayan ayakkabıcı John Marlowe ve Katherine çiftinin oğullarıdır.
Çok zeki bir kişi olduğu için zamanının en iyi eğitimini almıştır.
15 yaşına kadar burslu olarak yerel ileri derece okulu bitirmiş; Cambridge Üniversitesi’ne girmiş; 1584’te lisans (BA) ve 1587’de lisans-üstü (MA) dereceler almıştır.
University Wits dram topluluğu üyelerinden biriydi ve master yıllarında oyun yazarlığına başladı.
Marlowe 7 tane oyun yazmıştır. Marlowe’un oyunları hem kendi hayatında hem de ölümünden sonra zamanımıza kadarki dönemlerde seyircilerin çok ilgisini çekmekle beraber kapsamaları dolayısıyla her zaman tartışmaya yol açmışlardır.
İşledigi temalar ve konular arasında Doctor Faustusda ateistlik ve şeytana tapma, Edward IIde eşcinsellik ve The Jew of Maltada anti-semitik Yahudi düşmanlığı bulunmaktadır.
Ayrıca Marlowe İngiliz edebiyatı içinde Hero and Leander adlı uzun şiiri ve The Passionate Shepherd to His Love (İhtiraslı çobandan sevgilisine) adlı kısa bir şiiri ile de ünlüdür.
Marlowe’un hayatı ve ölümü gizemlidir. Devletin bir gizli ajanı olduğuna dair elde belgeler bulunmaktadır.
29 yaşında iken bir bar kavgası sırasında başına bir kama saplanması ile öldürülmüştür.
Ateist olması veya eşcinsellik konusu işlemesi dolayısıyla hükûmet yanlılarınca bir suikasta uğraması veya işlediği konuları sevmeyenlerin bir komplosuna kurban gitmesi hala tartışılmakta olan konulardandır.
Bir teoriye göre, Marlowe’un 30 Mayıs 1593 tarihinde gerçekleşen ölümünün sahte olduğu ve İngiliz oyun yazarı William Shakespeare’in aslında Christopher Marlowe olduğu iddia edilmektedir.
Edebiyat dünyasındaki çağdaşları için Marlowe, her şeyden önce hayranlık duyulan ve etkili bir sanatçıydı.
George Peele , ölümünden birkaç hafta sonra onu “İlham Perilerinin sevgilisi Marley” olarak hatırladı.
Antonius ve Kleopatra , Venedik Taciri , Richard II ve Macbeth’te ( sırasıyla Dido , Malta Yahudisi , Edward II ve Doktor Faustus ) Marlovian temalarının kullanımında görülebileceği gibi Shakespeare, çalışmalarında Marlowe’dan çok etkilenmiştir.
Elimizdeki çok az bilgi arasında, Dido’nun Marlowe’un sahnelenen ilk oyunu olduğuna inanılırken, 1587’de Londra’da düzenli bir ticari sahnede ilk kez sahnelenen Tamburlaine idi.
Birçok bilim insanı tarafından Marlowe’un en büyük başarısı olduğuna inanılan Tamburlaine boş dizelerle yazılmış ilk İngiliz oyunuydu.
Thomas Kyd’in İspanyol Trajedisi ile birlikte, genellikle Elizabeth tiyatrosunun olgun aşamasının başlangıcı olarak kabul edilir.
Lust’s Dominion oyunu, 1657’de ilk kez yayınlandıktan sonra Marlowe’a atfedildi, ancak eleştirmenler bu atfı neredeyse oybirliğiyle reddettiler.
Marlowe’un oyunları, muhtemelen başrol oyuncusu Edward Alleyn’in heybetli sahne varlığı nedeniyle son derece başarılıydı .
Alleyn o zamanlar için alışılmadık derecede uzundu ve Tamburlaine, Faustus ve Barabas’ın kibirli rolleri muhtemelen onun için yazılmıştı.
Marlowe’un oyunları, 1590’lar boyunca Alleyn’in şirketi Admiral’s Men’in repertuarının temelini oluşturdu. Marlowe’un şiir çevirilerinden biri de başarılı olmadı.
1599’da Marlowe’un Ovid çevirisi yasaklandı ve kopyaları, Başpiskopos Whitgift’in saldırgan materyallere yönelik baskısının bir parçası olarak alenen yakıldı.
