Yazar ve hekim Fahri Celalettin Göktulga, 20 Mayıs 1895 tarihinde İstanbul’da dünyaya geldi.
Öyküleriyle tanınmaktadır.
Çalışmalarında F. Celâlettin, F. Celâl, Fahri Celâlettin gibi isimleri kullanmıştır.
İstanbul Tıp Fakültesi’nden mezun oldu.
Toptaşı, Manisa ve Bakırköy Akıl ve Ruh hastalıkları hastanelerinde hekimlik, klinik şefliği ve başhekimlik yaptı.
Ancak hekimliğinden çok, genç yaşta kaleme aldığı öyküleriyle tanındı.
Meşrutiyet’ten, Cumhuriyet’e geçiş döneminin en tipik temsilcisi olarak, insan mizaçları üstündeki hekimlik gözlemlerinden de faydalanarak toplumun her kesiminden yaşam çizgileri yansıttığı eserler oluşturdu.
Cenazesi Karacaahmet Mezarlığı’na defnedilmiştir.
16 Şubat 1945 tarihinde Vakit gazetesinde yayınladığı Neyzen Emin Efendi isimli yazısından anlaşıldığı üzere Emin Dede’den ney meşketmiştir.
(Bkz. Beşir Ayvazoğlu, Ney’in Sırrı, Kapı Yayınları, İstanbul, 2007, s.60.)
İlk öyküsü Servet-i Fünûn’da çıktı (Kadın Cehennemi, 26 Eylül 1917). Gözleme dayalı; kişilerini göze çarpmayan fakat sıradışı yanları olan kahramanların oluşturduğu öyküler kaleme aldı.
Öykülerinde ruh hastalarının dünyasına ağırlık verdi.
Ömer Seyfettin öykücülüğünü günümüz öykücülüğüne bağlayan bir yazar olarak görüldü.
