Adam Heinrich Müller (30 Haziran 1779 – 17 Ocak 1829), Alman-Avusturyalı bir muhafazakar filozof, edebiyat eleştirmeni ve politik ekonomistti.
Romantik gelenek içinde çalıştı ve Edmund Burke, August Wilhelm Schlegel, August Ludwig von Schlözer, Friedrich von Gentz ve Gustav Hugo’dan etkilendi.
Müller, Berlin’de doğdu ve Göttingen Üniversitesi’nde hukuk, felsefe ve doğa bilimleri okudu.
1806’dan 1809’a kadar Dresden’de, Saxe-Weimar Prensi Bernhard’ın siyasi eğitiminden sorumluydu ve Alman edebiyatı, drama sanatı ve siyaset bilimi dersleri verdi. 1808’de Heinrich von Kleist ile birlikte Phoebus adlı dergiyi yayınladı.
1809’da Müller, Viyana’ya taşındı ve burada Avusturya İmparatorluğu’nun siyasi sisteminde önemli bir rol oynadı. 1813’te Tirol’de İmparatorluk Komiseri ve Yüzbaşı olarak görev yaptı ve Fransız işgaline karşı savaştı.
Savaştan sonra, Avusturya hükümet danışmanı olarak ülkesinin yeniden yapılanmasında aktif rol aldı.
Müller, muhafazakar siyasi görüşleri ve romantik felsefesi ile tanınıyordu. Devletin, doğal bir düzene sahip, organik bir yapı olması gerektiğini savundu.
Bu yapı, birbirine bağlı olan ve ortak çıkarlar için çalışan kurumlardan oluşmalıdır. Müller, liberalizmin bireysel özgürlüklere verdiği önemi eleştirdi ve yerine, toplumdaki her bir bireyin kendi yerini ve rolünü bulduğu bir düzen önerdi.
Müller’in en önemli eserleri arasında Die Elemente der Staatskunst (Devlet Sanatının Unsurları, 1809), Zwölf Reden über die Beredsamkeit und deren Verfall in Deutschland (Almanya’da Bereket ve Çöküşün On İki Konuşması, 1819) ve Vorlesungen über die deutsche Wissenschaft und Literatur (Alman Bilimi ve Edebiyatı Üzerine Dersler, 1827) sayılabilir.
