Hakkında çok az çalışma olan ve gerçek adı bilinmeyen şair Yozgatlı Seyrî, şiirlerinde Seyrî mahlâsını kullanmıştır.
Şair, Yozgat’ta dünyaya geldi.
Ne zaman doğduğuna dair kesin bilgi bulunmamakla beraber, 1852 senesinde doğduğu düşünülmektedir.
Yozgat’ta köklü bir aile olan Kurrazâdeler’den Hacı Ahmet Efendi’nin oğlu olarak dünyaya geldiği bilinmektedir.
Seyrî’nin dedesi, Çapanoğullarından Mustafa ve Süleyman tarafından yaptırılan Ulu Camiin imamı olarak uzun yıllar görev yapmıştır.
Seyrî de bu gelenek içerisinde yetişmiştir, tahsil görmüştür ve hafız olmuştur.
Medreseden mezun olan Seyrî, hafızlığın yanında şair olarak da Yozgat’ta şöhret kazanmıştır.
Seyrî, Yozgat’ın Yukarı Nohutlu Mahallesi’ndeki evinde 1917 yılında hayatını kaybetti. (Oğuz 1994: 142).
Seyrî’nin eserleri üzerine yapılan araştırmalara bakıldığında müstakil bir eserinin olmadığı yalnızca sınırlı sayıda şiirinin bulunduğu tespit edilmiştir (Oğuz 1994: 142).
Seyrî’nin edebî kişiliği hakkında yapılmış çalışmalara bakıldığında Işıtman, Oğuz ve Yurt Ansiklopedisi’nde kimi bilgilere rastlanmaktadır.
Tüm bu kaynaklarda ortak olan nokta, şiirlerinde hece ve aruz veznini birlikte kullanmasıdır, şairliğindeki hünerin yaptığı tahsilin yanı sıra Yozgat’a gelen Emrah, Pesendi, Nuri, Ceyhunî gibi âşıkları da dinleyerek geliştirmesidir ve bu hatta zaman zaman atışmalara da katılmasına bağlanabilir.
Işıtman, Seyrî’nin saz çaldığını da iddia etmektedir (Işıtman 1964: 3516).
Ne var ki Oğuz, Seyrî’nin medreseli şairlerden olması ve hafızlık, imamlık gibi görevlerden gelmesi sebebiyle saz şairi olmadığını düşünmektedir (Oğuz 1994: 142).
Seyrî’nin aldığı dinî eğitim, edebî kişiliğini oluşturmuştur.
Bu yüzden de mutasavvıf kimliği şiirlerinde açıkça görülmektedir.
Bu anlamda şiirlerinde Arapça ve Farsça tamlamalar, dinî mazmunlara rastlanmaktadır.
